POLSKI ZWIĄZEK WĘDKARSKI
ZARZĄD GŁÓWNY
REGULAMIN
AMATORSKIEGO
POŁOWU RYB
I. WSTĘP
Regulamin Amatorskiego Połowu Ryb, zwany
dalej Regulaminem, stanowi zbiór przepisów
dotyczących zasad uprawiania wędkarstwa
i ochrony zasobów ichtiofauny. Postanowienia
Regulaminu obowiązują wszystkich wędkują-
cych w wodach będących w użytkowaniu Polskiego Związku Wędkarskiego (PZW), zarówno zrzeszonych w Związku, jak i niezrzeszonych obywateli polskich oraz cudzoziemców.
Na łowiskach specjalnych PZW mogą obowią-
zywać odrębne lub dodatkowe regulaminy.
W wodach PZW dopuszcza się amatorski po-
łów ryb kuszą za zgodą uprawnionego do rybactwa. Amatorski połów ryb kuszą może
uprawiać osoba posiadająca kartę łowiectwa
podwodnego i stosowne zezwolenie
II. PRAWA WĘDKUJĄCEGO
W WODACH PZW
1. Prawo do wędkowania w wodach użytkowanych przez Polski Związek Wędkarski
mają członkowie PZW i osoby niezrzeszone
w PZW, posiadający kartę wędkarską, przestrzegający zasad ujętych w niniejszym Regulaminie, po uzyskaniu zezwolenia uprawnionego do rybactwa.
2. Zasady wydawania kart wędkarskich regulują
przepisy ustawy z dnia 18 kwietnia 1985 r. o rybactwie śródlądowym, z późniejszymi zmianami.
3. Z obowiązku posiadania karty wędkarskiej
są zwolnione osoby do 14 lat oraz cudzoziemcy czasowo przebywający w Polsce.
4. Prawo do samodzielnego wędkowania ma
wędkarz, który ukończył 14 lat, z tym, że młodzież do 16 lat nie ma prawa do wędkowania
w porze nocnej bez nadzoru osoby uprawnionej do opieki.
5. Członek PZW do lat 14 ma prawo wędkować
z następującymi ograniczeniami: w ramach
własnego łowiska, zgodnie z limitem ilościowym i wagowym, wyłącznie pod opieką osoby pełnoletniej, posiadającej kartę wędkarską.
6. Młodzież niezrzeszona w PZW w wieku
do 14 lat ma prawo wędkować:
a) wyłącznie pod opieką i w ramach uprawnień, stanowiska i dziennego limitu połowu ryb osoby pełnoletniej, posiadającej kartę wędkarską, metodą gruntowo-spławikową
maja prawo wędkować dwie osoby, każda
na jedną wędkę. Udostępnienie stanowiska
i limitu dwóm osobom nie wyklucza wędkowania opiekuna na jedną wędkę;
b) wyłącznie pod opieką i w ramach uprawnień
i dziennego limitu połowu, osoby pełnoletniej, posiadającej kartę wędkarską, metodą spinningową i muchową. Przekazanie uprawnień nie wyklucza wędkowania
opiekuna na jedna wędkę
7. Dopuszcza się wędkowanie kilkuosobowych grup młodzieży nie posiadających kart
wędkarskich, pod nadzorem opiekuna posiadającego stosowne uprawnienia oraz zezwolenie wydane przez zarząd okręgu PZW. Każda
osoba z grupy ma prawo łowić wyłącznie na
jedną wędkę, z zachowaniem uprawnień do
własnego stanowiska i dziennego limitu połowu przysługującego członkowi PZW.
8. Członek PZW ma prawo udostępnić współ-
małżonkowi, posiadającemu kartę wędkarską, jedną ze swoich wędek do wędkowania,
w granicach przysługującego mu stanowiska
i limitu połowu, bez konieczności uiszczania
przez współmałżonka składki członkowskiej
oraz składki na ochronę i zagospodarowanie
wód. Powyższe ma wyłącznie zastosowanie
przy wędkowaniu dopuszczającym łowienie
na dwie wędki.
III. OBOWIĄZKI WĘDKUJĄCEGO
W WODACH PZW
1. W czasie wędkowania wędkarz ma obowiązek posiadać: kartę wędkarską, zezwolenie wydane przez uprawnionego do rybactwa
i inne dokumenty wymagane przez wydającego zezwolenie.
2. Przed przystąpieniem do wędkowania,
wędkarz zobowiązany jest do ustalenia do
kogo należy wybrane przez niego łowisko
i czy nie obowiązują na nim dodatkowe ograniczenia, poza zawartymi w niniejszym Regulaminie.
3. Przy wyborze i zajmowaniu miejsca na
łowisku pierwszeństwo ma ten wędkarz,
który przybył na nie wcześniej. Przy zajmowaniu stanowisk wędkujący powinni zachować między sobą odpowiednie odstępy,
określone w rozdziale V. Regulaminu. Odstępy te mogą być zmniejszone tylko za zgodą wędkarza, który wcześniej zajął dane stanowisko.
4. W czasie wędkowania wędki muszą być
pod stałym nadzorem ich użytkownika.
5. Wędkarz zobowiązany jest posiadać przyrząd do wyjmowania haczyków z pysków ryb.
Ryby z haczyka należy uwalniać z zachowaniem maksymalnej ostrożności.
6. Wędkarz zobowiązany jest utrzymać w czystości stanowisko wędkarskie w promieniu
minimum 5 metrów, bez względu na stan, jaki
zastał przed rozpoczęciem połowu.
7. Obowiązkiem wędkarza jest opuszczenie łowiska, jeśli rozgrywane mają być na nim zawody sportowe. Organizator zawodów musi posiadać pisemne zezwolenie uprawnionego do
rybactwa.
8. W przypadku zauważenia zanieczyszczenia wody lub jego skutków, jak np. śnięte
ryby, zmiana koloru wody, plamy olejowe,
nienaturalny zapach, wędkarz ma obowiązeknatychmiast zawiadomić o tym zarząd najbliższego koła lub okręgu PZW, policję albo
najbliższy organ administracji publicznej.
9. Jeżeli wędkarz złowi rybę oznakowaną i zabiera ją, ma obowiązek przesłać do zarządu
okręgu PZW, na którego terenie została ona
złowiona, znaczek i kilka łusek wyjętych powyżej linii bocznej ryby, podając równocze-
śnie jej gatunek, długość i ciężar oraz miejsce
i datę połowu.
IV. ZASADY WĘDKOWANIA
1. Wędka
Wędkarz ma obowiązek posługiwać się wędką składającą się z wędziska o długości co najmniej 30 cm, do którego przymocowana jest
linka zakończona:
a) jednym haczykiem z przynętą albo
b) w metodzie muchowej, nie więcej niż
dwoma haczykami, każdy ze sztuczną
przynętą, przy czym każdy haczyk może
mieć nie więcej niż dwa ostrza rozstawione w taki sposób, aby nie wykraczały
one poza obwód koła o średnicy 30 mm
albo
c) w metodzie spinningowej i trolingowej,
sztuczną przynętą wyposażoną w nie wię-
cej niż dwa haczyki; haczyk może mieć
nie więcej niż cztery ostrza, rozstawione
w taki sposób, aby nie wykraczały one poza
obwód koła o średnicy 30 mm,
d) przy połowie ryb spod lodu:
– jednym haczykiem z przynętą, przy
czym haczyk nie może mieć więcej niż trzy
ostrza, rozstawione w taki sposób, aby nie
wykraczały one poza obwód koła o średnicy 20 mm albo
– sztuczną przynętą wyposażoną w nie wię-
cej niż dwa haczyki, przy czym każdy haczyk
może mieć nie więcej niż trzy ostrza, rozstawione w taki sposób, aby nie wykraczały one
poza obwód koła o średnicy 20 mm.
2. Przynęty
a) Jako przynęty mogą być stosowane:
– przynęty naturalne: zwierzęce i roślinne,
– przynęty sztuczne;
b) Zabrania się stosować jako przynęt (zanęt):
– zwierząt i roślin chronionych,
– ikry rybiej;
c) Przynęty naturalne zwierzęce to organizmy żywe lub martwe, a także ich części.
W przypadku stosowania ryb jako przynęt,mogą być użyte tylko ryby wymiarowe lub
nie objęte wymiarem ochronnym oraz nie
znajdujące się w okresie ochronnym;
d) przynęty naturalne roślinne to rośliny, ich
części oraz przetwory z nich (np. ciasta
i pasty). Do przynęt tych umownie zalicza
się też sery;
e) przynęty sztuczne to grupa przynęt wykonanych z różnych materiałów naturalnych lub sztucznych. Przynęty te mogą być
uzbrojone najwyżej w dwa haczyki o rozstawie ostrzy nie większym niż szerokość
przynęty sztucznej (z tolerancją do 2 mm).
3. Wędkowanie
3.1. W wodach użytkowanych przez PZW
można wędkować przez całą dobę, z wyjątkiem wód krainy pstrąga i lipienia (wymienionych w odrębnym informatorze PZW), gdzie
wolno wędkować tylko w porze dziennej,
tj. od świtu do zmierzchu (1 godz. przed wschodem słońca i 1 godz. po zachodzie słońca).
3.2. Zabrania się łowić ryby w ustalonych
dla nich okresach i oznakowanych miejscach
ochronnych, takich jak tarliska, krześliska, zimowiska, mateczniki. Zabrania się połowu
ryb w obrębach ochronnych i hodowlanych.
3.3. Wędkarz ma obowiązek przestrzegać limitów dziennych połowów ryb.
3.4. Ponadto wędkarzowi nie wolno:
a) przechowywać i zabierać ryb poniżej ich
wymiarów ochronnych,
b) sprzedawać złowionych ryb,
c)rozdawać złowionych ryb na terenie łowiska,
d)łowić ryb w odległości mniejszej niż 50 m
od: jazów, śluz, tam, zapór, przepławek oraz
innych urządzeń służących do piętrzenia
wody. Zakaz ten nie dotyczy budowli hydrotechnicznych służących regulacji brzegów
lub dna, np. ostrogi, opaski i progi denne,
e) łowić ryb w odległości mniejszej niż 50 m
od rozstawionych i oznakowanych sieci
i innych rybackich narzędzi połowu,
f) łowić metodą „szarpaka”,
g) budować pomostów i stanowisk wędkarskich bez zgody użytkownika wody,
h) wędkować ze sprzętu pływającego niezarejestrowanego i nieoznakowanego zgodnie
z obowiązującymi przepisami,
i) łowić ryb ze sprzętu pływającego w porze
nocnej (od zmierzchu do świtu) w jeziorach
i zbiornikach zaporowych, z wyjątkiem
okresu od 1 czerwca do 30 września,
j)stosować sztucznego światła, służącego lokalizowaniu bądź zwabianiu ryb,
k) kotwiczyć łodzi na oznakowanych torach
żeglugi wodnej,
l) wędkować z mostów,
m) obcinać głów i ogonów rybom przed zakończeniem wędkowania.
3.5. Ryby w stanie żywym, złowione zgodnie z limitem ilościowym, należy przechowywać wyłącznie w siatkach wykonanych z miękkich nici, rozpiętych na sztywnych obręczach.
Ryby łososiowate i lipienie, przeznaczone do zabrania należy uśmiercić bezpośrednio po złowieniu. Każdy wędkarz musi przechowywać osobno złowione przez siebie ryby, z tym że zabrania się przechowywania żywych ryb dłużej niż
24 godz. W siatce można przetrzymywać nie
więcej ryb, niż wynika to z limitów dobowych.
3.6. Złowione ryby niewymiarowe lub bę-
dące pod ochroną muszą być bezwzględnie,
z ostrożnością wypuszczone do wody.
3.7. Raków pręgowatych, raków sygnałowych
oraz ryb z gatunku trawianka, czebaczek
amurski i sumik karłowaty po złowieniu nie
wolno wypuszczać do łowiska, w którym je
złowiono, ani do innych wód.
3.8. W czasie połowu ryb na przynęty naturalne zabrania się równoczesnego łowienia
metodami spinningową lub muchową.
3.9. Uprawniony do rybactwa może na danym łowisku wprowadzić ograniczenie lub
zakaz stosowania zanęt.
3.10. Dopuszcza się, w miejscu i czasie prowadzenia połowu ryb na wędkę, pozyskiwanie ryb na przynętę przy użyciu podrywki
wędkarskiej. Powierzchnia siatki podrywki
wędkarskiej wynosi nie więcej niż 1 m x 1 m,
a wielkość oczek sieci nie może być mniejsza
niż 5 mm.
3.11. Ryby przeznaczone na przynętę mogą
być wprowadzone wyłącznie do wód, z któ-
rych zostały pozyskane – z wyłączeniem gatunków wymienionych w pkt 3.7. Ryby przeznaczone na przynętę, w stanie żywym moż-
na przechowywać w specjalnym sadzyku lub
w siatce jak w pkt 3.5.
V. DOZWOLONE METODY POŁOWU
1. Metoda gruntowo–spławikowa
1.1. Łowienie ryb metodą gruntowo–spławikową dozwolone jest równocześnie na dwie
wędki, każda z linką zakończoną jednym haczykiem z przynętą naturalną.
1.2. Uprawniony do rybactwa może okre-
ślić dopuszczalną ilość zanęt w danym łowisku.
1.3. Wędkarz łowiący ryby tą metodą, zobowiązany jest do zachowania następujących minimalnych odstępów od innych wędkujących:
a) łowiąc z brzegu – 10 m,
b) między łodziami lub brodząc – 25 m,
c) między łodzią, a wędkującymi z brzegu
– 50 m.
2. Metoda spinningowa
2.1. Łowienie ryb metodą spinningową dozwolone jest na jedną wędkę, trzymaną
w ręku, z linką zakończoną jedną sztucznąprzynętą, uzbrojoną w nie więcej niż dwa haczyki. W czasie spinningowania nie wolno
stosować żadnych dodatkowych wskaźników
brań instalowanych na lince.
2.2. Wędkarz łowiący ryby tą metodą, zobowiązany jest do zachowania następujących minimalnych odstępów od innych wędkujących:
a) łowiąc z brzegu lub brodząc – 25 m,
b) łowiąc z łodzi – 50 m.
3. Metoda trolingowa
3.1. Łowienie ryb metodą trolingową dozwolone jest wyłącznie na jedną wędkę, zakoń-
czoną linką z jedną sztuczną przynętą, uzbrojoną w nie więcej niż dwa haczyki, holowaną za napędzanym silnikiem, żaglami lub siłą
ludzkich mięśni środkiem pływającym. Zabrania się holowania w ten sposób przynęt naturalnych.
3.2. Przy wędkowaniu tą metodą wędkarz
zobowiązany jest zachować minimalną odległość 50 m od innych wędkujących.
4. Metoda muchowa
4.1. Łowienie ryb metoda muchową dozwolone jest na jedną wędkę, trzymaną w ręku, wyposażoną w kołowrotek o szpuli ruchomej i sznur
muchowy, zakończony nie więcej niż dwoma
haczykami, każdy ze sztuczną przynętą – przy
czym każdy haczyk nie może posiadać więcej niż
dwa ostrza, rozstawione w taki sposób, aby nie
wykraczały poza obwód koła o średnicy 30 mm.
Inne linki niż sznur muchowy w tej metodzie
mogą być stosowane wyłącznie do wiązania
przyponów, których długość nie może przekraczać dwukrotnej długości używanego wędziska oraz jako podkład pod sznur muchowy. Na
wędce muchowej nie wolno stosować dodatkowego, zewnętrznego obciążenia linki i przyponu oraz zakazuje się stosowania kuli wodnej
i innych zastępujących ją przedmiotów.
4.2. Przy wędkowaniu tą metodą wędkarz zobowiązany jest zachować minimalne odległo-
ści od innych wędkujących:
a) z brzegu lub brodząc – 25 m,
b) z łodzi – 50 m.
5. Metoda podlodowa
5.1. Łowienie ryb spod lodu na przynętę
sztuczną – inną niż mormyszka – dozwolone jest na jedną wędkę, a w przypadku połowu na przynętę naturalną lub mormyszkę na
dwie wędki. Za mormyszkę uważa się przynę-
tę, w postaci jednolitego korpusu – dowolnego kształtu i koloru, o długości nie większej
niż 15 mm, z wtopionym lub wlutowanym haczykiem o pojedynczym ostrzu.
5.2. Otwory w lodzie należy wykonywać
o średnicy nie większej niż 20 cm, a między
nimi zachować odległość nie mniejszą niż 1 m.
5.3. Zabrania się połowu ryb w porze nocnej,
tj. od zmierzchu do świtu.
5.4. Złowione ryby, przeznaczone do zabrania należy uśmiercić bezpośrednio po złowieniu. Zabite ryby należy przechowywać w pojemnikach.
5.5. Przy wędkowaniu tą metodą wędkujący
zobowiązany jest zachować minimalną odległość 10 m od innych wędkujących.
5.6. Zabrania się stosować martwej i żywej
ryby jako przynęty
VI. OCHRONA RYB
Wymiar ochronny ryby stanowi długość od początku głowy do najdalszego krańca płetwy ogonowej.
Obowiązują następujące wymiary ochronne
ryb:
– boleń do 40 cm,
– brzana do 40 cm,
– certa do 30 cm,
– głowacica do 70 cm,
– jaź do 25 cm,
– jelec do 15 cm,
– karp do 30 cm (nie dotyczy rzek),
– kleń do 25 cm,
– lin do 25 cm,
– lipień do 30 cm,
– łosoś do 35 cm,
– miętus:
a) w rzece Odrze od ujścia rzeki Warty, do
granicy z wodami morskimi do 30 cm;
b) w pozostałych wodach do 25 cm
– okoń do 15 cm (za wyjątkiem wód ujętych
w Informatorze wód krainy pstrąga i lipienia),
– pstrąg potokowy do 30 cm,
– rozpiór do 25 cm,
– sandacz do 50 cm,
– sapa do 25 cm,
– sieja do 35 cm,
– sielawa do 18 cm,
– sum do 70 cm,
– szczupak do 50 cm,
– świnka do 25 cm,
– troć do 35 cm,
– troć jeziorowa do 50 cm,
– węgorz do 50 cm,
– wzdręga do 15 cm.
3. Ustala się następujące okresy ochronne ryb:
– boleń – od 1 stycznia do 30 kwietnia,
– brzana – od 1 stycznia do 30 czerwca,
– brzanka i brzana karpacka – od 1 stycznia
do 31 grudnia,
– certa:
a) w rzece Wiśle od zapory we Włocławku do
jej ujścia – od 1 września do 30 listopada;
b) w rzece Wiśle powyżej zapory we Włocławku
i w pozostałych rzekach – od 1 stycznia do
30 czerwca;
– głowacica – od 1 marca do 31 maja,
– lipień – od 1 marca do 31 maja,
– łosoś:
a) w rzece Wiśle i jej dopływach powyżej zapory we Włocławku – od 1 października
do 31 grudnia, w pozostałym okresie obowiązuje zakaz połowu w czwartki, piątki,
soboty i niedziele;
b) na odcinku rzeki Wisły od zapory we Włocławku do jej ujścia – od 1 grudnia do koń-
ca lutego, w okresie od 1 marca do 31
sierpnia obowiązuje zakaz połowu w piątki, soboty i niedziele;
c) w pozostałych rzekach – od 1 października
do 31 grudnia;
– miętus – od 1 grudnia do końca lutego;
– pstrąg potokowy:
a) w rzece Wiśle i jej dopływach od jej źródeł
do ujścia rzeki San, w rzece San i jej dopływach oraz w rzece Odrze i jej dopływach
od granicy państwowej z Republiką Czeską
do ujścia rzeki Bystrzycy oraz w rzece Bystrzycy i jej dopływach – od 1 września do
31 stycznia;
b) w pozostałych wodach – od 1 września do
31 grudnia;
– sieja – od 1 października do 31 grudnia,
– sielawa – od 1 października do 31 grudnia,
– sandacz – od 1 stycznia do 31 maja,
– sapy – od 1 kwietnia do 31 maja,
– sum:
a) w rzece Odrze od ujścia rzeki Warty do granicy z wodami morskimi – od 1 grudnia do
31 maja;
b) w pozostałych wodach – od 1 listopada do
30 czerwca;
– szczupak – od 1 stycznia do 30 kwietnia,
– świnka – od 1 stycznia do 15 maja,
– troć:
a) w rzece Wiśle i jej dopływach powyżej zapory we Włocławku – od 1 października
do 31 grudnia; w pozostałym okresie obowiązuje zakaz połowu w czwartki, piątki,
soboty i niedziele;
b) na odcinku rzeki Wisły od zapory we Włocławku do jej ujścia – od 1 grudnia do koń-
ca lutego; w okresie od 1 marca do 31 sierpnia obowiązuje zakaz połowu w piątki,
soboty i niedziele;
c) w pozostałych rzekach od 1 października
do 31 grudnia;
– troć jeziorowa – od 1 września do 31 stycznia,
– węgorz – od 15 czerwca do 15 lipca.
4. Jeżeli pierwszy lub ostatni dzień okresu ochronnego dla określonego gatunku ryb
przypada w dzień ustawowo wolny od pracy,
okres ochronny ulega skróceniu o ten dzień.
5. Zakazowi połowów wędkarskich podlegają następujące gatunki ryb i minogów prawnie chronionych:
– alosa,
– babka czarna,
– babka czarnoplamka,
– babka mała,
– babka piaskowa,
– ciosa,
– dennik,
– głowacz pręgopłetwy,
– głowacz białopłetwy,
– igliczniowate – wszystkie gatunki,
– jesiotr zachodni, jesiotr ostronosy,
– kiełb białopłetwy,
– kiełb Kesslera,
– kozy – wszystkie gatunki,
– kur rogacz,
– minogi – wszystkie gatunki,
– parposz,
– piekielnica,
– piskorz,
– pocierniec,
– różanka,
– strzebla błotna,
– śliz.
6. Rak błotny i rak szlachetny nie mogą być
przedmiotem amatorskiego połowu.
7. Wprowadza się następujące limity ilościowe ryb do zabrania z łowisk:
a. W ciągu tygodnia (od poniedziałku do niedzieli):
– głowacica 1 szt.;
b. W ciągu doby (w godz. 0.00 – 24.00):
– sum 1 szt.,
– troć jeziorowa, troć wędrowna, łosoś, sandacz, szczupak, sieja, boleń, (łącznie) 2 szt.,
– lipień, pstrąg potokowy, (łącznie) 3 szt.,
– brzana, karp (łącznie) 3 szt.,
– lin 4 szt.,
– certa 5 szt.,
– węgorz 2 szt.
Łączna liczba złowionych i zabranych z łowisk ryb wymienionych gatunków nie może
przekroczyć 10 szt. w ciągu doby.
8. Dopuszcza się zabranie z łowisk ryb innych
gatunków niewymienionych wyżej, w ilo-
ściach nieprzekraczających 5 kg w ciągu doby.
9. Limity połowu nie dotyczą amura, tołpygi, krąpia, karasia srebrzystego, leszcza, pstrą-
ga tęczowego i pstrąga źródlanego oraz gatunków ryb wymienionych w rozdziale IV,
pkt. 3.7. Regulaminu.
10. Łowienie ryb podczas zawodów wędkarskich regulują odrębne przepisy zawarte
w Zasadach organizacji sportu wędkarskiego.
11. Uprawniony do rybactwa w uzasadnionych przypadkach ma prawo do zaostrzenia
wymiarów, okresów ochronnych i limitów ilo-
ściowych ryb.
VII. KONTROLA
I ODPOWIEDZIALNOŚĆ
WĘDKUJĄCYCH W WODACH PZW
1. Wędkarz łowiący ryby ma obowiązek poddać się kontroli prowadzonej przez:
a) funkcjonariuszy Policji,
b) strażników Państwowej Straży Rybackiej,
c) strażników Społecznej Straży Rybackiej,
d) strażników Straży Ochrony Mienia PZW,
e) strażników Państwowej Straży Łowieckiej,
f) strażników Straży Leśnej,
g)strażników Straży Parków Narodowych i Krajobrazowych,
h) funkcjonariuszy Straży Granicznej,
i) uprawnionego do rybactwa, na użytkowanych przez niego wodach.
2. Na żądanie kontrolujących wędkarz ma
obowiązek okazać:
a) dokumenty,
b) sprzęt wędkarski,
c) złowione ryby,
d) przynęty.
3. Naruszenie Regulaminu przez wędkarza
pociąga za sobą konsekwencje wynikające
z ustawy o rybactwie śródlądowym i Statutu
PZW.
VIII. INFORMACJE KOŃCOWE
1. Do spraw regulowanych niniejszym Regulaminem mają zastosowanie przepisy Statutu Polskiego Związku Wędkarskiego,a także obowią-
zującego powszechnie prawa, w tym:
– ustawy Prawo wodne,
– ustawy Prawo o ochronie środowiska,
– ustawy o rybactwie śródlądowym,
– ustawy Prawo o stowarzyszeniach,
– ustawy o lasach,
– ustawy o ochronie przyrody,
– ustawy o ochronie zwierząt,
– rozporządzenia Ministra Środowiska w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt,
– rozporządzenia Ministra Środowiska w sprawie ochrony gatunkowej roślin,
– rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi w sprawie połowu ryb oraz warunków chowu, hodowli i połowu innych
organizmów żyjących w wodzie.
Regulamin wchodzi w życie na podstawie
Uchwały Nr 83 Zarządu Głównego Polskiego
Związku Wędkarskiego z dnia 10 grudnia 2010 r.